هدیه امام به یکی از طلاب
 طلبه ای به امام نامه ای نوشت و در آن تقاضا کرد که اگر ایشان صلاح بدانند یکی از عمامه های خود را که
 با آن نماز شب خوانده اند برای او بفرستند. امام پس از اطلاع عمامه ای را مرحمت کردند که بوسیله یکی از
 نمایندگان ایشان برای آن طلبه فرستاده شود.*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: حجت الاسلام والمسلمین محمد علی انصاری کرمانی - سرگذشتهای ویژه از زندگی امام
 خمینی؛ جلد 2 ، شماره 96

..............

هدیه امام به یکی از طلاب
 طلبه ای به امام نامه ای نوشت و در آن تقاضا کرد که اگر ایشان صلاح بدانند یکی از عمامه های خود را که
 با آن نماز شب خوانده اند برای او بفرستند. امام پس از اطلاع عمامه ای را مرحمت کردند که بوسیله یکی از
 نمایندگان ایشان برای آن طلبه فرستاده شود.*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: حجت الاسلام والمسلمین محمد علی انصاری کرمانی - سرگذشتهای ویژه از زندگی امام
 خمینی؛ جلد 2 ، شماره 96

از طلبه ها امتحان می گرفتند
 پس از اینکه امام به نجف مشرف شدند و در مسجد شیخ انصاری درس خارج( مکاسب) را شروع کردند، برای
 طلبه ها شهریه ای مقرر نمودند، البته بعد از آنکه طلبه ها نزد ممتحنانی که از طرف ایشان معین شده
 بود، امتحان می دادند و قبول می شدند، شهریه ای به آنان داده می شد. این برنامه امتحان از طلاب برای
 تعلیق شهریه باعث شد که طلبه ها به طور جدی درس بخوانند.*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: آیت الله محمد محمدی گیلانی- مصاحبه با صدا و سیما

ایشان خیلی واسطه می شود
 بعضیها من را واسطه می کردند قرض یا بیماری که داشتند از امام برای آنها پولی بگیرم. از جمله طلبه ای
 منزل کوچکی خریده بود و سیصد دینار قرض داشت. به امام که مطلب را عرض کردم، چیزی نفرمودند. بعد در
 شبهای دیگر از راههای دیگر دنبال کردم و به مرحوم حاج آقا مصطفی گفتم : قضیه را از امام دنبال
 کند. فردای آن روز آقای مصطفی به من گفت: دیروز امام از شما گله داشتند و می فرمودند:( این آقای خاتم
 زیاد واسطه می شود و می آید و می گوید فلانی چهارصد دینار_ سیصد دینار مقروض است) عرض کردم به
 ایشان بگویید منظور من این نیست که شما همه اش را به طلبه بدهید ایشان هم رفته بود و گفته بود . امام
 ضمن خنده فرموده بود:( در عین حال ایشان خیلی واسطه می شود و پول خوبی هم به آن طلبه مرحمت
 کرده بود.)*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: آیت الله سید عباس خاتم یزدی- مصاحبه با صدا و سیما

اینها را باید رشد داد
 امام همینکه می دید شخصی درسخوان دارای استعداد است، می فرمودند :( اینها را باید تقویت کرد و
 رشدشان داد.)*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: آیت الله محمد یوسفی غروی- حوزه؛ شماره 48

اگر حاضری جهنم را تحمل کنی
 مرحوم حاج آقا مصطفی نقل می کرد روزی برای یک طلبه ای خدمت امام وساطت کردم که پولی از ایشان
 بگیرم و به او بدهم ولی امام به وساطت من ترتیب اثر ندادند . مرتبه دوم وساطت کردم، باز ترتیب اثر
 ندادند، که این برای من مایه تعجب شده بود. مرتبه سوم که وساطت کردم در جواب فرمودند :( مصطفی این
 کمد و گنجینه ای که می بینی پول در آن وجود دارد و این هم کلید این گنجینه است. من این کلید را در
 اختیار تو می گذارم که هرچه پول می خواهی، برداری به این طلبه بدهی، مانعی ندارد. لکن به یک شرط ، و آن
 شرط این است که جهنمش را باید خودت بروی. چون من دیگر حاضر نیستم به این طلبه، روی عدم لیاقتی
 که در او وجود دارد پول سهم امام بدهم. اگر حاضری جهنم را تحمل کنی این پول و این گنجینه و این کلید
 در اختیار تو.)*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: آیت الله محمد فاضل لنکرانی- سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی؛ جلد 6 ، صفحه 123

اگر طلبه ای احتیاج داشت به من بگویید
 در نجف امام فرموده بودند اگر از طلاب از همسایه های شما کسی احتیاجی داشت و فقیر بود دو نفر از
 کسانی که من می شناسم بیایند این را شهادت بدهند من به او کمک خواهم کرد. بسیار اتفاق می افتاد که
 ما دو نفر می شدیم و می رفتیم به امام می گفتیم طلبه ای هست که احتیاج دارد به پنکه و به فرش و یا به
 لباس محتاج است و یا همسایه ای داشتیم که مثلا دخترش به جهیزیه احتیاج داشت، امام به آنها کمک می
 کردند. یک مورد خود مرحوم حاج آقا مصطفی نزد امام راجع به یک طلبه که طلبه ای فقیر و خوب بود
 وساطت کرد که آقا به ایشان کمک بکنند، امام عوض اینکه بیشتر استقبال بکند به آقا مصطفی فرمود :( تو
 مشغول درس خودت باش و بگذار این کارها را دیگران بکنند.)*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل فردوسی پور- پیام انقلاب؛ شماره 45

با طلبه ها بسیار متواضع بودند
 برخورد امام با شاگردانش بسیار متواضعانه بود. به عنوان نمونه در روزهای اوایل انقلاب که تازه به قم تشریف
 آورده بودند بعد از آنکه از علمای بزرگ حوزه بازدید کردند از عده ای از شاگردانشان هم بازدید هایی
 داشتند. شبی که به منزل محقر ما تشریف آوردند از نظر من به قدری با ارزش بود که احساس می کردم اتاق
 ما همدوش طاق عرش شده است، چرا که روح خدا به آن وارد شده بود.*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: آیت الله مرتضی بنی فضل- روزنامه جمهوری اسلامی- ویژه سالگرد ارتحال امام؛ خرداد 70

ببین عبای من هم پاره است
 گاهی که امام برای حرم یا کار دیگری از خانه خارج و یا باز می گشتند، می فرمودند:( آقای فلانی شما برای
 فلان شخص یک عبا بخرید.) یعنی ایشان در حرم و خیابان مواظب بودند که اگر طلبه ای وضع خوبی ندارد
 فوری دستور می دادند برای او عبا بخرید . یک روز شخصی پیش امام آمده عبای خود را نشان داد و
 گفت: عبای من پاره است. امام دنبال عبای خود گشت و بعد آن را به او نشان داد و گفت: ببین عبای من هم
 پاره است. ایشان به بعضی اینطوری جواب می دادند و در بعضی مواقع به دیگران آنطور کمک می کردند.*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از : حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا ناصری - سرگذشتهای ویژه از زندگی امام
 خمینی؛ جلد 4 ، صفحه 129

دوبار به عیادت من آمدند
 امام توجه خاصی نسبت به طلبه ها داشتند. اگر آنها ناراحتی ای پیدا می کردند، جویای وضعشان می شدند. به
 طور مثال خود من که در درس امام شرکت می کردم و اشکال می کردم، سخت مریض شدم و دو مرتبه
 نتوانستم در درس ایشان حضور پیدا کنم . در خانه خوابیده بودم که ناگهان دیدم امام در حالی که
 کتاب(( وسائل الشیعه)) سه جلدی در زیر بغلشان گرفته اند، همراه آقای جلال آشتیانی به خانه من آمده
 اند. یک بار دیگر هم همراه آقای نجم الدین اعتماد زاده برای عیادت من آمدند.*
 ------------------------------ --------------------------------------------------
 * به نقل از: آیت الله صادق خلخالی- پابه پای آفتاب؛ جلد 3 ، صفحه

علاوه بر مراجع به بازدید طلاب هم می رفتند
 در حوزه علمیه نجف رسم بر این بود که علمای بزرگ پس از استقبال علما از آنان، به هنگام ورودشان به
 نجف، صرفا به بازدید مراجع همطراز خودشان می رفتند و به بازدید طلاب و افرادی که از نظر سطح علمی
 پایین تر از آنها بودند، نمی رفتند و این سنت الان هم در نجف همچنان موجود است. اما امام با توجه به آن
 تواضع اسلامی شان علاوه بر اینکه بازدید از مراجع کردند به بازدید از طلاب هم رفتند، یعنی امام به تک تک
 مدارس نجف رفته و با طلاب آنجا ملاقات و از آنها تشکر نمودند و حتی به بازدید طلاب افغ انی، پاکستانی و
 کشورهای دیگر هم رفتند.*
 --------------------------------------------------------------------------------
 * به نقل از: حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر محتشمی- ندا؛ شماره 1

وجوه شرعیه باید به طلبه ها داده شود
 در حالی که امام قدرت ساختن دهها مدرسه را داشت، یعنی حتی می توانست از وجوه شرعیه دهها
 بیمارستان بسازد با این حال نه مدرسه علمیه ساخت نه بیمارستانی تاسیس کرد . امام حتی کتابخانه ای
 تاسیس نکرد. در حالی که قدرت ساختن صدها کتابخانه داشت چون معتقد بود این وجوه شرعیه باید در
 اختیار طلبه قرار بگیرد تا طلبه در یک رفاه نسبی قرار بگیرد و بتواند در سایه این رفاه نسبی به کار علمی
 خودش ادامه بدهد. این رویه امام باعث تشویق طلاب به فراگیری دروس و مطالعه و تحقیق می شد.*
 ------------------------------------------------------------- -------------------
 * به نقل از: آیت الله محمد فاضل لنکرانی